Спряжение глагола konuşmak в настоящем времени Şimdiki Zaman
Утвердительная форма (Şimdiki Zaman)
Ben konuşuyorum
Biz konuşuyoruz
Sen konuşuyorsun
Siz konuşuyorsunuz
O konuşuyor
Onlar konuşuyorlar
konuş + uyor + um = konuşuyorum → я говорю konuş — основа глагола (корень, «говорить») -uyor — суффикс настоящего времени (Şimdiki Zaman), указывает на то, что действие происходит прямо сейчас -um — личное окончание 1-го лица ед. числа (я)
Отрицательная форма (Şimdiki Zaman Olumsuz)
Ben konuşmuyorum
Biz konuşmuyoruz
Sen konuşmuyorsun
Siz konuşmuyorsunuz
O konuşmuyor
Onlar konuşmuyorlar
konuş + m + uyor + um = konuşmuyorum → я не говорю konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -m- — отрицательная частица (не) -uyor — суффикс настоящего времени (Şimdiki Zaman), указывает на действие, происходящее прямо сейчас -um — личное окончание 1-го лица ед. числа (я)
Вопросительная форма (Şimdiki Zaman Soru)
Ben konuşuyormuyum?
Biz konuşuyormuyuz?
Sen konuşuyormusun?
Siz konuşuyormusunuz?
O konuşuyormu?
Onlar konuşuyorlar mı?
konuş + uyor + muyum = konuşuyor muyum? → я говорю? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -uyor — суффикс настоящего времени (Şimdiki Zaman), указывает на то, что действие происходит сейчас mu — вопросительная частица (в турецком пишется отдельно) -yum — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Отрицательно-вопросительная форма (Şimdiki Zaman Olumsuz Soru)
Ben konuşmuyormuyum?
Biz konuşmuyormuyuz?
Sen konuşmuyormusun?
Siz konuşmuyormusunuz?
O konuşmuyormu?
Onlar konuşmuyorlar mı?
konuş + m + uyor + muyum = konuşmuyor muyum? → я не говорю? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -m- — отрицательная частица (не) -uyor — суффикс настоящего времени (Şimdiki Zaman) mu — вопросительная частица, ставится отдельно и меняется по гармонии гласных -yum — личное окончание 1-го лица ед. числа (я)
В прошедшем категорическом времени Belirli Geçmiş Zaman
Утвердительная форма Belirli Geçmiş Zaman
Ben konuştum
Biz konuştuk
Sen konuştun
Siz konuştunuz
O konuştu
Onlar konuştular
konuş + tu + m = konuştum → я говорил konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -tu — суффикс прошедшего определённого времени ( Belirli Geçmiş Zaman), указывает на завершённое действие в прошлом -m — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Вопросительная форма Belirli Geçmiş Zaman
Ben konuştum mu?
Biz konuştuk mu?
Sen konuştun mu?
Siz konuştunuz mu?
O konuştu mu?
Onlar konuştular mu?
konuş + tu + m + mu = konuştum mu? → я говорил? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -tu — суффикс Belirli Geçmiş Zaman (прошедшее определённое время) -m — окончание 1-го лица ед. числа (я) mu — вопросительная частица (ставится после всей глагольной формы, отдельно)
Отрицательная форма Belirli Geçmiş Zaman
Ben konuşmadım
Biz konuşmadık
Sen konuşmadın
Siz konuşmadınız
O konuşmadı
Onlar konuşmadılar
konuş + ma + dı + m = konuşmadım → я не говорил konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица (не) -dı — суффикс Belirli Geçmiş Zaman (определённое прошедшее время) -m — личное окончание 1-го лица ед. числа (я)
Вопросительно-отрицательная форма Belirli Geçmiş Zaman
Ben konuşmadım mı?
Biz konuşmadık mı?
Sen konuşmadın mı?
Siz konuşmadınız mı?
O konuşmadı mı?
Onlar konuşmadılar mı?
konuş + ma + dı + m + mı = konuşmadım mı? → я (разве) не говорил? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица (не) -dı — суффикс Belirli Geçmiş Zaman -m — окончание 1-го лица ед. числа (я) mı — вопросительная частица (согласована по гласной гармонии с -dı, пишется отдельно)
Повелительное наклонение — emir kipi
Утвердительная форма
Sen konuş
Siz konuşun
O konuşsun
Onlar konuşsunlar
konuş = konuş → говори! (ты) konuş — корень глагола konuşmak (говорить) В повелительном наклонении для "sen" (ты) используется голый корень глагола без суффиксов.
Отрицательная форма
Sen konuşma
Siz konuşmayın
O konuşmasın
Onlar konuşmasınlar
konuş + ma = konuşma → не говори! konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица в повелительном наклонении (не делай что-то)
Вопросительная форма
O konuşsun mu?
Onlar konuşsunlar mı?
konuş + sun + mu = konuşsun mu? → пусть он/она говорит? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -sun — суффикс повелительного наклонения для 3-го лица ед. числа mu — вопросительная частица (ставится отдельно)
Вопросительно-отрицательная форма
O konuşmasın mı?
Onlar konuşmasınlar mı?
konuş + ma + sın + mı = konuşmasın mı? → пусть он/она не говорит? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица (не) -sın — суффикс повелительного наклонения для 3-го лица ед. числа mı — вопросительная частица (согласована по гласной гармонии с -sın, пишется отдельно)
Спряжение в будущем времени Gelecek Zaman
Утвердительная форма
Ben konuşacağım
Biz konuşacağız
Sen konuşacaksın
Siz konuşacaksınız
O konuşacak
Onlar konuşacaklar
konuş + acağ + ım = konuşacağım → я буду говорить konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -acak / -ecek → здесь в виде -acağ- — суффикс Gelecek Zaman (будущее время), форма зависит от гармонии гласных -ım — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Отрицательная форма
Ben konuşmayacağım
Biz konuşmayacağız
Sen konuşmayacaksın
Siz konuşmayacaksınız
O konuşmayacak
Onlar konuşmayacaklar
konuş + ma + yacak + ım = konuşmayacağım → я не буду говорить konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица (не) -yacak — суффикс будущего времени (Gelecek Zaman) - добавляется буферная -y-, чтобы соединить с гласной -ım — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Вопросительная форма
Ben konuşacak mıyım?
Biz konuşacak mıyız?
Sen konuşacak mısın?
Siz konuşacak mısınız?
O konuşacak mı?
Onlar konuşacaklar mı?
konuş + acak + mıyım = konuşacak mıyım? → я буду говорить? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -acak — суффикс будущего времени (Gelecek Zaman) mı — вопросительная частица (согласована по гармонии с предыдущим суффиксом, ставится отдельно) -yım — окончание 1-го лица ед. числа (я), соединяется с mı
Вопросительно-отрицательная форма
Ben konuşmayacak mıyım?
Biz konuşmayacak mıyız?
Sen konuşmayacak mısın?
Siz konuşmayacak mısınız?
O konuşmayacak mı?
Onlar konuşmayacaklar mı?
konuş + ma + yacak + mıyım = konuşmayacak mıyım? → я не буду говорить? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица (не) -yacak — суффикс будущего времени (Gelecek Zaman) - добавлена буферная гласная -y- mı — вопросительная частица (согласована по гласной гармонии с -yacak) -yım — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Belirsiz Geçmiş Zaman — субъективное прошедшее время
Утвердительная форма (Belirsiz Geçmiş Zaman)
Ben konuşmuşum
Biz konuşmuşuz
Sen konuşmuşsun
Siz konuşmuşsunuz
O konuşmuş
Onlar konuşmuşlar
konuş + muş + um = konuşmuşum → я, оказывается, говорил konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -muş — суффикс Duyulan Geçmiş Zaman (инференциальное прошедшее, "услышанное", "непосредственно не наблюдавшееся действие") -um — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Отрицательная форма (Belirsiz Geçmiş Zaman Olumsuz)
Ben konuşmamışım
Biz konuşmamışız
Sen konuşmamışsın
Siz konuşmamışsınız
O konuşmamış
Onlar konuşmamışlar
konuş + ma + mış + ım = konuşmamışım → я, оказывается, не говорил konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица (не) -mış — суффикс Duyulan Geçmiş Zaman (инференциальное прошедшее) -ım — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Вопросительная форма (Belirsiz Geçmiş Zaman Soru)
Ben konuşmuşmuyum?
Biz konuşmuşmuyuz?
Sen konuşmuşmusun?
Siz konuşmuşmusunuz?
O konuşmuşmu?
Onlar konuşmuşlar mı?
konuş + muş + muyum = konuşmuş muyum? → я, оказывается, говорил? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -muş — суффикс Duyulan Geçmiş Zaman (инференциальное прошедшее) mu — вопросительная частица -yum — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Отрицательно-вопросительная форма (Belirsiz Geçmiş Zaman Olumsuz Soru)
Ben konuşmamışmıyım?
Biz konuşmamış mıyız?
Sen konuşmamışmısın?
Siz konuşmamışmısınız?
O konuşmamışmı?
Onlar konuşmamışlar mı?
konuş + ma + mış + mıyım = konuşmamış mıyım? → я, оказывается, не говорил? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица (не) -mış — суффикс Duyulan Geçmiş Zaman (инференциальное прошедшее) mı — вопросительная частица (ставится после всей глагольной формы, согласуется по гласной гармонии) -yım — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Geniş Zaman настоящее-будущее (широкое время)
Утвердительная форма (Geniş Zaman)
Ben konuşurum
Biz konuşuruz
Sen konuşursun
Siz konuşursunuz
O konuşur
Onlar konuşurlar
konuş + ur + um = konuşurum → я говорю (в целом, регулярно, или как обещание) konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ur — суффикс Geniş Zaman (общее, повторяющееся, регулярное или обещанное действие) -um — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Отрицательная форма (Geniş Zaman Olumsuz)
Ben konuşmam
Biz konuşmayız
Sen konuşmazsın
Siz konuşmazsınız
O konuşmaz
Onlar konuşmazlar
konuş + ma + m = konuşmam → я не говорю / не скажу konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ma — отрицательная частица (не) -m — окончание 1-го лица ед. числа в Geniş Zaman (я)
Вопросительная форма (Geniş Zaman Soru)
Ben konuşur muyum?
Biz konuşur muyuz?
Sen konuşur musun?
Siz konuşur musunuz?
O konuşur mu?
Onlar konuşurlar mı?
konuş + ur + muyum = konuşur muyum? → я говорю? / я обычно говорю? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -ur — суффикс Geniş Zaman (настоящее/будущее обобщённое время) mu — вопросительная частица (ставится отдельно, согласуется по гармонии гласных) -yum — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Отрицательно-вопросительная форма (Geniş Zaman Olumsuz Soru)
Ben konuşmaz mıyım?
Biz konuşmaz mıyız?
Sen konuşmaz mısın?
Siz konuşmaz mısınız?
O konuşmaz mı?
Onlar konuşmazlar mı?
konuş + maz + mıyım = konuşmaz mıyım? → я не говорю? konuş — корень глагола konuşmak (говорить) -maz — отрицательная форма суффикса Geniş Zaman для 3-го лица, но в вопросах с ben он остаётся в такой форме mı — вопросительная частица, согласуется с гласной a из maz -yım — окончание 1-го лица ед. числа (я)
Урок турецкого языка: аудирование и чтение на тему «Знакомство и повседневная жизнь». Послушайте реальные диалоги, заполните пропуски, изучите лексику и грамматику в контексте. Диалоги с героями из Анкары, Москвы и Парижа. Подходит для начинающих и продолжающих. Упражнения на понимание, падежи, глаголы, повседневные действия.
tanımak — узнавать Настоящее время ŞİMDİKİ ZAMAN Утвердительная форма Ben tanıyorumBiz tanıyoruzSen tanıyorsunSiz tanıyorsunuzO tanıyorOnlar tanıyorlar Вопросительная форма Ben tanıyor muyum?Biz tanıyor muyuz?Sen tanıyor musun?Siz tanıyor musunuz?O tanıyor mu?Onlar tanıyorlar mı? Отрицательная форма Ben tanımıyorumBiz tanımıyoruzSen tanımıyorsunSiz tanımıyorsunuzO tanımıyorOnlar tanımıyorlar Вопросительно-отрицательная форма Ben tanımıyor muyum?Biz tanımıyor muyuz?Sen tanımıyor musun?Siz tanımıyor musunuz?O tanımıyor mu?Onlar tanımıyorlar mı? Прошедшее категорическое время […]
